Sevgililer Günü Yarışmamıza katılan bir “orjinal teklif” yazısı.. Yarışmayla ilgili bilgi Tıklayınız için
Adını unutacak kadar eskilerde bırakabilmeyi ve hatta hiç tanımamayı tercih edebileceği birini çok, hem de çok özlüyordu…
Yaprak dökmüş ağaçların altında, boyaları yer yer sıyrılmış tahta banklardan birine oturdu.
Kafasını kaldırıp, “yanına oturabilir miyim?” diyen sesin sahibine baktığında unutmaya, gömmeye çalıştıkça, daha da belirginleşen o biri yine karşısındaydı.
“hayır!” dedi ona, “Artık olmaz. Yapamam anlasana…”
“Peki o zaman ben de dikilirim.” dedi ses başında dikilmeyi sürdürüp, “Yeni bir şans, yeni bir başlangıç için gerekirse sonsuza dek bekleyebilirim.”
“Ne değişecek?” diye sordu ona kafasını kaldırmadan, “sen değişebilecek misin? Değiştiğinde, bendeki kötü anılar da değişip iyileşecek mi?”
“O zaman bir anlaşma yapalım!” dedi ses, “Bir teklifim var. Bana bir şans ver; herkes ikinci bir şansı hak eder. Bu günü benimle geçir. Tek bir günü! sana ‘yeni beni!’ ispatlayabilir, yeni beni sana sevdirebilir, inançlarını tazelersem benimle kalırsın.”
O kadar hazırdı ki ona. Kendisine uzatılan ele tereddütsüz elini uzattı.
Aldığı en iyi teklif değildi belki ama istediği, beklediği teklif buydu.
ş.Çoşkun
Ankara