Bir de ormanları düşünün, ilkokul çocuklarının kendi dünyalarını kurmak için verdiği telaşlı mutluluğu düşünün. Minicik bir fidanın bakımını, toprak ve suyla mükemmel uyumunu, serpilip gelişimini, gelişmek için, büyümek için doğayla verdiği mücadeleyi düşünün; ve bir de otuz yıl sonrasını akciğerlerimizi, yemyeşil zümrütlerimizi….ormanlarımızı düşünün…
Yanan ormanlarımız; yok olması saniyeler süren ama yerine gelmesi yıllarımızı alan ormanlarımız. Bir insani kaybetmekle bir ağacı kaybetmenin acısı aynıdır bende. Hele bu kaybedilen bir değil, beş değil sayısız ormanlarımızsa acısını anlatmak hiçbir kelimeye sığmaz.
Birleşik Arap Emirlikleri’nde, “Abu Dhabi“de yaşıyorum, bilmeyenler varsa anlatayım, çölün ortası. Fakat çölün ortasında ağac yoğunluğundan dolayı bir arka caddeyi göremezsiniz. Sıcaklık 50 dereceyi geçse de ağaçlar yeşilinden hiç birşey kaybetmiyor. şunu da belirtmeliyim, burda bir ağaç kesmenin cezası adam öldürmekle aynı…..
SAYGILAR milletimin vekilleri SAYGILAR bakan bakanlarım… SAYGILAR